Młode małżeństwo. Ona po 30stce, on kilka lat starszy. Bardzo się kochają i postrzegani są jako dobrana para. Jest jedno ALE – ona nie chce mieć dzieci. Ciągle wracają do tematu – ONA twardo mówi nie …

Rodzicielstwo nie jest jedynym możliwym, ani też jednym słusznym wyborem człowieka.

Nie wszyscy muszą chcieć tego samego, nie każdy też musi pragnąć mieć dzieci. Czy każda z Nas od początku była pewna, że chce być mamą? Do niektórych decyzji trzeba dojrzeć. Jedno jest pewne, mężczyzna nie może oczekiwać macierzyństwa od kobiety, bo wówczas nie szanuje jej decyzji, przekonań, obaw, ale tym samym kobieta nie może pozwolić, by parter żył nadzieją, że kiedyś ta sytuacja się odmieni. I odwrotnie, gdy to ON nie chce mieć dzieci. Decydując się na życie z drugą osobą na pewno ten temat powinien zostać przedyskutowany. Niestety nie zawsze tak jest, a potem rodzi się … rozczarowanie.

Bywa, że kobiety ulegają namowom słysząc „zobaczysz urodzisz, to wszystko się odmieni, pokochasz od pierwszego wejrzenia!”. Proces wytworzenia miłości wobec własnego dziecka niestety nie zawsze przychodzi tuż po narodzinach, o czym pisałam Wam TU. Dlatego nikt nie ma prawa zmuszać kobiety do tej decyzji. Jeżeli ulegnie i urodzi dziecko, może mieć żal do tego maluszka, bo jej życie diametralnie się zmieni. Są osoby, które po prostu nie chcą mieć dzieci. Znam kilka takich kobiet, które lubią życie bez zobowiązań, a dziecko nim jest. Dotychczas ciężko było mi je zrozumieć, ale wiem, że takie życie ma też swoje plusy i szanuję ich decyzję.

Jeśli ktoś nie chce mieć dzieci, to nie powinniśmy od razu zakładać, że jest zły i niedojrzały. Ach te stereotypy, że dla kobiet, które nie mają dzieci ważniejsze były marzenia, plany, kariera. Przecież nie wiemy co czuje drugi człowiek, dlaczego podejmuje taką, a nie inną decyzję. Decydując się na dziecko wybieramy długi proces wychowania dziecka, podporządkowujemy swoje życie pod jego potrzeby. Ciągle zachwyca mnie nasza różnorodność, bowiem mimo, że chłopcy przeorganizowali mój dotychczasowy tryb życia, to wraz z nimi pojawiły się rzeczy, które to równoważą lub przewyższają. Więc jedno jest pewne: bezdzietni nigdy do końca nie zrozumieją dzieciatych.

Człowiek, który nie posiada dzieci nigdy nie zrozumie, jakie to wielkie szczęście je mieć.

Nie powinniśmy nikomu mówić, że powinien mieć dzieci, możemy wyłącznie powiedzieć, dlaczego warto je mieć. Jedni z Nas z sentymentem wspominają dzień, w którym zdecydowali się na dziecko, drudzy pewnie czasami żałują. To jest dokładnie tak jak z innymi poważnymi decyzjami. Tylko jak żyć w związku, w którym pojawiają się inne pragnienia?