Wiele razy przymierzałem się do napisania tekstu, który nie byłby związany z pracą zawodową i naukową. Do tej pory nie znajdowałem na to czasu, jednak pasja mojej żony i jej wpisy w Internecie, skłaniają mnie do tego, by zabrać głos. By subiektywnie odnieść się do poruszanych tematów związanych z juniorem. Uważam, że obiektywny przekaz za pomocą słów żony oraz moich, będzie pełnym obrazem tego co czują rodzice i jak przeżywają kolejne dni.

To zdanie przeczytałem tego dnia, od którego rozpoczęło się świadome odliczanie kolejnego istatnego dnia – dnia porodu. Wyobrażacie sobie, co czuje mężczyzna na wieść o ciąży żony/partnerki? Sama treść jest spełnieniem marzeń, jest zbiorem wyrazów o nadzwyczaj wyjątkowym znaczeniu. To po raz pierwszy użyte słowa – tata – mimo, że z pewnym niedowierzaniem i niepewnością. Jednak oprócz treści istotna jest jeszcze forma tego przekazu. I tu uznanie dla żony, gdyż tą informację ukryła w pewnej przesyłce specjalnej, która w kopercie zawierała list z wpisem oraz buciki dla noworodka. Po raz pierwszy buciki w tak małym rozmiarze. Jestem zdania, iż kobiety mają w sobie ogromne wyczucie sytuacji. Jestem wdzięczny Magdalenie i chylę czoła pomysłom, które teraz wspominane tworzą historię naszej rodziny. Ogromnie polecam, by zaskakiwać się każdymi wiadomościami. Trzeba przyznać, że nam (mężczyznom) to nie wychodzi, ale dobrze, że mamy kobiety, które wiedzą, jak to zrobić. Pamiętajcie, że dopełnieniem niezwykłości tej wiadomości może być forma, a Wasi partnerzy będą wdzięczni po długi czas. „Chyba będziesz tatą” – jestem tatą i dziękuje Tobie, a Aleks rozwija się z kolejnym dniem. Kolejne wrażenia w następnych częściach.

Ros.